Rozwój silnej gospodarczo UE stanowił jedną z przesłanek utworzenia wspólnoty. Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej za jeden z podstawowych celów stawia sobie zapewnienie postępu gospodarczego i społecznego swych Państw poprzez wspólne działanie, usuwając bariery dzielące Europę, (…). Uznaje jednocześnie, że usunięcie tych barier wymaga zgodnego działania w celu zagwarantowania stabilności w rozwoju, równowagi w wymianie handlowej i uczciwości w konkurencji.
Te szczytne, traktatowe cele nadal są chętnie podnoszone przez unijnych polityków i urzędników. Niestety słowa te nie przekładają się na konkretne czyny, a obecna rzeczywistość zupełnie rozmija się z założeniami traktatowymi. Jeszcze w przypadku, kiedy firma z Unii Europejskiej konkuruje z firmą spoza Unii (np. amerykańską) Komisja Europejska broni interesików tej pierwszej. Jednak w sytuacji kiedy prawo konkurencji nadużywane jest przez firmę z krajów Europy Zachodniej w stosunku do firm z krajów tzw. „nowej” Unii wówczas Komisja Europejska wydaje się nie dostrzegać nielegalnych praktyk i pod pozorem braku sił i środków odrzuca skargi firm z Europy Środkowo-Wschodniej.
Potwierdza to raport pt. „(Nie)uczciwa konkurencja. Czy unijne prawo konkurencji sprzyja niektórym państwom?” przygotowany przez ośrodek badawczy Polityka Insight na zlecenie Fundacji Pomyśl o Przyszłości. Autorzy raportu przeanalizowali sprawy jakimi od 2004 roku zajmowali się urzędnicy Dyrekcji ds. Konkurencji. Analiza wyraźnie dowodzi, że Komisja nierówno traktuje państwa tzw. starej i nowej Unii oraz pochodzące z nich firmy. W konsekwencji firmy z Europy Środkowo Wschodniej nie tylko mają mniejszy kapitał, nie posiadają efektu skali, a dodatkowo są pozbawione na rynku europejskim podstawowego prawa do sądu.
Co możemy zatem zrobić w sytuacji, kiedy łamanie prawa jest tolerowane przez Komisję Europejską? Jak sobie z tym radzić?